f-cape.org

Achegamos a seguinta NOTA DE PRENSA: Avaliación da suspensión do “Simulacro de Emerxencia” na Planta de gas de Reganosa e Forestal que recibimos hoxe do CCE (Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol (GALICIA)

A Xunta de Galicia decidiu aprazar o simulacro de emerxencia ante un posible accidente na Planta de gas de Reganosa e na empresa Forestal do Atlántico, diante da alerta laranxa costeira decretada pola Axencia Estatal de Meteoroloxía, argumentando que podería darse “ a posibilidade de que os efectivos do operativo, protección civil, bombeiros e policías, foran requiridos para atender á poboación ante posibles incidencias que se puideran producir como consecuencia do temporal”.

Con esta decisión a Xunta de Galicia deixa ao descuberto o Plan de Emerxencia, pois demostra que se carece do operativo capaz de actuar nesta situación. ¿Acaso no son estas circunstancias nas que se require do plan de emerxencia e da cobertura necesaria para actuar? ¿Ou é que un accidente tanto na Planta como en Forestal, só puidera producirse en dias de sol, sen vento e en circunstancias meteorolóxicas normais?.

A historia de accidentes na zona, (Prestige, Mar Exeo, etc.) indícannos que sempre ocorreron en condicións climatolóxicas extremas. Se de verdade preténdese comprobar a posibilidade real e a efectividade da coordinación dos medios que deben atender a todos posibles incidentes que poidan ocorrer nun momento dado, hai que realizalos nestas condicións.

A planta de gas de Reganosa que almacena 150.000 Tons de GNL, situada a carón do complexo petroquímico de Forestal con mais de 280.000 m³ de combustibles e produtos químicos, é unha instalación ilegal que dende a súa posta en marcha hai catro anos moi preto aos núcleos de poboación, supón unha ameaza para a vida de miles de persoas que vivimos na contorna da Ría de Ferrol.

Non se entende como é que unha empresa como Navantia, para atender a posibles incendios menores nos barcos en construción e/ou reparación, dispoña dunha dotación de bombeiros e de medios materiais, mentres que Reganosa, teña que esperar a que os bombeiros do concello de Ferrol, Navantia ou a Armada se despracen até Mugardos para atender os posibles incendios derivados de fugas de gas.

De sobras é coñecido que a efectividade da loita contra un incendio, depende do tempo que transcorre desde o inicio até a intervención efectiva. Nun tempo de desprazamento de mais de 20 minutos (Ferrol – Mugardos) un incendio pode alcanzar dimensións totalmente incontrolables.

Hai escasos dias en nota informativa, a Xunta de Galicia pretendía transmitir a veciñanza “tranquilidade “ ante o primeiro simulacro, a súa suspensión amosa que nada se fixo durante catro anos, a poboación se atopa inerme diante da ameaza da planta de gas. En realidade nada novo, o negocio dos promotores de Reganosa é, tanto para esta como para unha administración insensata e temeraria como a Xunta de Galicia, máis importante que a seguridade das persoas.

O Plan de Emerxencia Exterior de Reganosa é un documento virtual co que Reganosa e a Xunta de Galicia pretenden facer crer á poboación que non ten nada que temer. Un plan á medida para que a instalación aparentemente encaixe no espazo dispoñible en Punta Promontoiro, pero totalmente inútil e inservíbel para a poboación en caso de explosión ou fuga de gas. No caso de accidente non hai Plan de Emerxencia que evite unha Traxedia.
Por iso o CCE esixe de novo o peche da actividade da planta de Reganosa e a apertura do subministro de gas a Galicia por gasoduto, tal como viña sucedendo ata o 2007, pois teñen a capacidade suficiente para subministrar gas, tanto aos ciclos combinados como para consumo industrial e doméstico.
Ferrol a 23 de Decembro de 2011

No caso de accidente non hai Plan de Emerxencia que evite unha Traxedia

Achegamos comunicado PLATAFORMA DE VECIÑOS O CRUCEIRO DE MEHA (MUGARDOS) sobre o simulacro de emerxencia previsto para hoxe venres día 16 de decembro.

Cunha nota informativa, a Xunta de Galicia pretende transmitir á veciñanza “tranquilidade” ante o primeiro simulacro de accidente, que se vai realizar o venres 16 de decembro, CATRO ANOS DESPOIS! da entrada en funcionamento de Reganosa. Sabendo ademais, que ningún plan de emerxencia pode protexer ás persoas desta comarca da ameaza que supón a Planta de gas.

¿Cal foi a actuación de Reganosa e dos organismos públicos, dende a súa entrada en funcionamento?

Reganosa incumpre sistematicamente a legalidade. O Plan de Emerxencia tiña que revisarse cada tres anos. Pero hai máis exemplos disto.
Na noite do 19 ao 20 de abril de 2010 produciuse un incendio no complexo petroquímico de Forestal a 150 m da Planta. Acudiron os bombeiros de Ferrol para sufocalo. O incendio, producíase ao mesmo tempo que o gaseiro Madrid Spirit procedía á descarga de 58.000 Ton de GNL. As condicións de baixamar e noite, impediron ao gaseiro saír da Ria. Non se activou o Plan de Emerxencia, ningún organismo público (Dirección Xeral de Protección Civil, Concello etc.) alertou á poboación.
A raíz deste incidente, na reunión mantida co Director Xeral de Protección Civil en xuño de 2010, afirmou que non era competente no relativo ao tráfico de gaseiros cargados con gas natural licuado. Requiriuselle entón a documentación sobre a súa actuación neste incidente, e até o momento non lle foi entregada.

¿Cal é a capacidade letal de Reganosa?

A planta de gas de Reganosa almacena 150.000 Tons. de gas natural licuado (GNL), un valor enerxético equivalente a 120 bombas atómicas como as lanzadas polo goberno norteamericano sobre Hiroshima, situada a carón do complexo petroquímico – Forestal del Atlántico- que alberga 283.000 m³ de combustibles e sustancias químicas.
Doutra banda, os buques gaseiros que subministran á planta, teñen que transitar pola Ría, o que implica unha altísima probabilidade de que, en caso de emerxencia, o gaseiro quede encerrado no seu interior como nunha ratoeira, ameazando coa súa carga á poboación de Ferrolterra.
O pasado 21 de Novembro, o gaseiro “Arctic Princess” quedaba á deriva fronte as nosas costas. ¿Que sucedería si esta circunstancia se dera co gaseiro cargado e dentro da Ria?. O Plan de Emerxencia Exterior de Reganosa, tampouco contempla como risco os derivados da navegación de gaseiros cargados dentro da Ría.

¿Cales son as distancias aos núcleos de poboación?

Ao redor da planta, nun radio de 2000 m, viven 7000 persoas. As vivendas máis próximas, que pertencen ao núcleo de Mehá, están a uns 100 m da mesma. Neste núcleo viven 400 persoas. A distancia ao casco urbano de Mugardos é de 900 m, ao Arsenal militar 1200 m, ao centro urbano de Ferrol 1600 m.

¿Cales foron os perímetros de seguridade establecidos en recentes accidentes de gas?.

Lorca (Murcia) Camión–cisterna 20/10/2011 Radio de seguridade, 600m
Ribarroja de Tiria (Valencia) Camión-cisterna (4.000 litros) 27/10/2011 Radio de seguridade, 200 m
Debemos lembrar que a explosión nos Alfaques, dun camión-cisterna cargado con tan só 25 Tons de gas, ocorrido o 11/07/1978, provocou 243 mortos.

¿Cales son as distancias establecidas no Plan de Emerxencia de Reganosa e noutras plantas similares?

O Plan de Emerxencia Exterior de Reganosa establece unha zona de intervención de tan só 173 m, zona de alerta 213 m, no caso máis desfavorábel. Estas distancias son notablemente inferiores ás obtidas nunha instalación similar como é a planta de Bilbao cuns valores de 1467 m para zona de intervención e de 3049 m para a zona de alerta.
A modo de exemplo, a propia Protección Civil na web da Xunta de Galicia aconsella utilizar a guía informática CANUTEC EGO 2008 que, para un verquido de gas natural licuado NIP 1972, recomenda considerar unha evacuación xeral ata unha distancia mínima de 800 m. Distancia que amplía a 1.600 m si se trata dun incendio nun tanque ou cisterna.

¿Alguén se pode crer que coas distancias de alerta e intervención do Plan de Emerxencia Exterior de Reganosa, inferiores aos casos anteriormente descritos, a cidadanía queda protexida?

Evidentemente que non, o Plan de Emerxencia Exterior de Reganosa é un plan á medida para que a instalación aparentemente encaixe no espazo dispoñible en Punta Promontoiro, pero totalmente inútil e inservíbel para a poboación en caso de explosión ou fuga de gas.

¿Que cumpre facer, para evitar unha traxedia?

Hoxe pode constatarse que como proxecto económico, Reganosa resultou un fracaso. A produción non supera o 40%, un custe de sesenta millóns de euros anuais que pagamos a cidadanía a través das tarifas de gas e da electricidade. Non hai motivo algún que poida xustificar manter operativa unha planta de gas, que supón, ademais dunha ameaza para a poboación, un alto custe medioambiental, económico e social.
Polo tanto non cabe outra que o peche da actividade da planta de Reganosa e a apertura do subministro de gas a Galicia por gasoduto, tal como viña sucedendo ata o 2007, pois teñen a capacidade suficiente para subministrar gas, tanto aos ciclos combinados como para consumo industrial e doméstico.

¡Planta de Gas fora da Ria!

15 de Decembro de 2011

PLATAFORMA DE VECIÑOS O CRUCEIRO DE MEHA (MUGARDOS)

Interesante artículo publicado en LA OPINION A CORUÑA hoy 4 de diciembre de 2011, escrito en “Cartas a Laila”

Entrada en la ría de Ferrol del gasero averiado ´Arctic-Princess´, el pasado 24 de noviembre. / efe

Hoy mismo, querida amiga, hace diecinueve años que se partió y hundió el Mar Egeo, pegadito a la Torre de Hércules, con 80.000 toneladas de crudo a bordo. Una enorme columna de humo denso ennegreció el cielo de la ciudad y se nos encogió el alma a todos. Por fortuna los vientos llevaron hacia el mar aquella nube negra, porque de haber soplado al contrario no sabemos lo que podría haber pasado en la zona de Monte Alto, la Ciudad Vieja o el Orzán. Pero no nos libramos de las manchas de petróleo que contaminaron las rías de A Coruña y Ferrol, desde Sisargas a Punta do Cadro. Aún estaban sin saldar las nefastas secuelas del Urquiola y vivas en la memoria la catástrofes de Polycommander, del Erkowit, del Andros Patria y del Casón. Con esta historia por detrás, quedó demostrado que no habíamos aprendido nada de ella, cuando en 2002 se abatió sobre nosotros el desastre del Prestige, como una plaga bíblica. La cólera y la conciencia general de desamparo institucional cristalizaron en una gran movilización ciudadana, en Galicia y fuera de ella, para enfrentarse a la crisis, que se concretó en aquel grito colectivo, desgarrado y reivindicativo: “Nunca Máis”.

¿Habremos, querida Laila, aprendido algo ahora? ¿Habremos hecho realidad aquel “Nunca Máis”? No lo sabemos a ciencia cierta, pero he de decirte que tengo muy serias dudas de que hayamos conjurado razonablemente el peligro, si nos atenemos a lo que está sucediendo.

Es verdad que a partir del Prestige se han tomado medidas de protección y vigilancia muy notables: se han cambiado las rutas de la navegación de buques peligrosos, se han adoptado medidas en la construcción de los transportes con riesgo, se han establecido mejores mecanismos de coordinación institucional a nivel europeo y parece que hay mejores y más ágiles medios técnicos de respuesta a crisis y catástrofes. Seguramente esto es así, pero tengo la impresión de que está pasando el día y la romería, a pesar de que, según dicen, estadísticamente estaríamos ya muy cerca de un nuevo desastre, dadas nuestras condiciones y el tiempo pasado.

En todo caso, querida, lo más evidente es que en Galicia sí hemos abierto nuevas posibilidades a la catástrofe con lo que Miguel Ángel Aguilar llamó el “Dislate de Reganosa”. Colocamos en el peor sitio posible de la ría de Ferrol una planta de regasificación en medio de un núcleo de población de más de 8.000 personas en un radio de 2.000 metros, con viviendas a menos de 80 y que supone un riesgo permanente para la navegación de los barcos que la nutren por la angosta entrada a la ría. De estos peligros fue una buena muestra la última y reciente incidencia del gasero Arctic-Princess que había perdido el rumbo y hubo de ser enderezado por un par de remolcadores.

La tenemos ahí, querida Laila, y en ello están implicados los gobiernos de Fraga, de Touriño y el BNG y ahora el de Feijóo que no han movido un dedo por impedir esta barbarie. Es verdad que hubo y aún continúa habiendo protestas y demandas de traslado de la planta, muy justamente encolerizadas, pero absolutamente tapadas por un manto de silencio oficial y también mediático del que, por cierto, es una excepción LA OPINIÓN, tal como señalaba el propio Miguel Ángel Aguilar el pasado año.

¿No te resulta extraño e indignante que un incidente como el del gasero no haya merecido siquiera una urgente y clamorosa intervención parlamentaria? Parece que quienes gobiernan e informan nos están llevando, de nuevo, a la indefensión ante otra desgracia, lo que es un verdadero crimen. Y que no me vengan con que, por no alarmar, no alertan, porque eso es una falta de respeto, además de una estupidez.

Lo dicho, querida, parece que la tenemos ahí otra vez.

Un beso.

Andrés